Pirrewitje en de Verdwaalde Eikel

Pirrewitje en de Verdwaalde Eikel

Op een frisse herfstochtend liep Pirrewitje door het bos, zoekend naar wat mooie bladeren en takjes voor zijn verzameling. Plotseling, onder een grote eik, zag hij een eikel liggen die glinsterde in de zon. Maar dit was niet zomaar een eikel! Er stonden prachtige patronen op, als kleine streepjes en stipjes die een beetje op een kaart leken.

Pirrewitje pakte de eikel op en bewonderde de bijzondere tekening. “Wat zou dit betekenen?” vroeg hij zichzelf af. Net op dat moment kwamen zijn vriendjes Bram het egeltje en Sora de eekhoorn aangelopen. Ze zagen Pirrewitje met de glanzende eikel in zijn hand en werden meteen nieuwsgierig.

Pirrewitje, wat heb je daar?” piepte Bram met grote ogen.

Het is een hele bijzondere eikel, kijk maar!” zei Pirrewitje, terwijl hij de eikel aan zijn vrienden liet zien. Sora draaide de eikel rond en bestudeerde de tekening aandachtig. “Ik denk dat het een kaart is!” riep ze enthousiast. “Misschien leidt het ons naar iets speciaals!

Met kloppende hartjes besloten de drie vriendjes om de aanwijzingen op de eikel te volgen. Ze keken goed naar de streepjes en stipjes en zagen dat ze leidden naar een oude, dikke boom die aan de rand van het kabouterbos stond.

Na een tijdje wandelen bereikten ze de boom, die inderdaad heel oud en indrukwekkend was. De stam was dik en er groeiden mos aan de onderkant. En daar, verstopt tussen de wortels, vonden ze een klein holletje met nog meer glinsterende eikels!

Pirrewitje boog zich voorover en zag dat er ook een klein briefje lag. Hij pakte het voorzichtig op en las de woorden voor: “Voor de lieve vrienden van het bos. Bedankt voor jullie vriendschap.

De drie vriendjes keken elkaar verwonderd aan. “Wat bijzonder,” zei Bram zachtjes. “Iemand wilde ons bedanken door deze mooie eikels hier te verstoppen.

Pirrewitje glimlachte. “Misschien is het wel een geheime vriend die van een afstandje naar ons kijkt,” zei hij. “Wat het ook is, het is een mooie verrassing!

Samen besloten ze de glinsterende eikels mee te nemen en te delen met hun andere bosvrienden. Zo zou iedereen kunnen genieten van het bijzondere cadeau en de boodschap van vriendschap.

Die avond, toen ze terug waren in Pirrewitje’s gezellige boomhuis, legden ze alle glinsterende eikels op tafel en praatten over hun avontuur. Ze voelden zich allemaal extra dankbaar voor elkaar en voor de mysterieuze vriend die hun harten had verwarmd.

En zo eindigde hun dag met een warme kop thee en een belofte: dat ze altijd voor elkaar zouden blijven zorgen, wat er ook zou gebeuren.

Wil je een tekening zien van Pirrewitje en zijn vrienden terwijl ze de speciale eikel met de kaart vinden?

Ja hoor!

Pirrewitje en de Verdwaalde Eikel
Pirrewitje en de Verdwaalde Eikel

Hier is de tekening van Pirrewitje en zijn vriendjes, Bram en Sora, terwijl ze de mysterieuze eikel met de mooie patronen ontdekken! 

Wat een speciaal moment voor hen!