Foppertje
Een ‘foppertje’, dat klinkt als een heel leuk en ondeugend boswezentje!
In het hart van het kabouterbos, verborgen achter een gordijn van fonkelende dauwdruppels, woonde een klein, speels wezen genaamd Foppertje. Foppertje was geen gewoon bosdier; hij was een meester in verstoppertje spelen en hield ervan om grappige streken uit te halen met de andere bosbewoners.
Op een dag besloot Pirrewitje samen met Flierefluit op zoek te gaan naar Foppertje. Ze hadden gehoord over zijn fratsen en waren nieuwsgierig geworden.
Terwijl ze door het bos wandelden, hoorde Pirrewitje ineens een zacht gegiechel. “Hoorde jij dat ook, Flierefluit?” vroeg Pirrewitje.
Flierefluit knikte en wees naar een struik waar het geluid vandaan kwam. Voorzichtig slopen ze dichterbij en… “Boe!” riep Foppertje plotseling, terwijl hij uit de struik sprong. Pirrewitje en Flierefluit sprongen verrast op, maar begonnen toen te lachen.
“Foppertje, jij bent echt goed in verstoppen!” zei Pirrewitje lachend.
Foppertje giechelde en maakte een kleine buiging. “Ik hou ervan om mijn vrienden te verrassen,” zei hij met een twinkeling in zijn oogjes.
Samen brachten ze de rest van de dag door met het spelen van leuke spelletjes en het halen van onschuldige grapjes uit. Ze ontdekten dat Foppertje niet alleen goed was in verstoppertje spelen, maar ook een hart van goud had en altijd klaar stond om te helpen.
Toen de zon onderging en de sterren aan de hemel verschenen, namen ze afscheid van Foppertje. “Dankjewel voor de leuke dag, Foppertje,” zei Pirrewitje. “Je bent altijd welkom om met ons te komen spelen!“
Foppertje zwaaide hen na en verdween weer in de schaduwen van het bos, klaar voor zijn volgende avontuur.
Leave a Reply