Over een muisje dat niet kan slapen
Ooit, in het diepe, rustige bos, woonde een klein muisje genaamd Mimi. Mimi was een vrolijk muisje met grote, glinsterende oogjes en een zacht, grijs vachtje. Ze woonde in een gezellig holletje onder een oude eik, naast de uitgeholde boom van Pirrewitje de kabouter.
Op een zachte avond, toen de sterren hoog aan de hemel twinkelden, kon Mimi maar niet in slaap vallen. Ze draaide en keerde zich in haar zachte bedje van bladeren en pluisjes, maar hoe ze het ook probeerde, de slaap wou maar niet komen.
Bezorgd dat ze de hele nacht wakker zou blijven, trippelde Mimi naar buiten. Daar kwam ze Pirrewitje tegen, die net een nachtwandelingetje deed. “Pirrewitje, ik kan niet slapen,” zuchtte Mimi. “Kun je me helpen?“
Pirrewitje glimlachte vriendelijk en zei: “Natuurlijk, Mimi! Laten we samen een oplossing vinden.” Samen wandelden ze door het bos, en Pirrewitje stelde voor om enkele rustgevende dingen te doen.
Eerst gingen ze naar de wijze uil, Ollie, die hen een zacht slaapliedje neuriede. Daarna bezochten ze Fleur, het konijn, die hen wat kalmerende kamillethee aanbood. Ten slotte stopten ze bij een helder beekje, waar ze samen naar het rustgevende geluid van het kabbelende water luisterden.
Na deze kalmerende activiteiten voelde Mimi zich al veel rustiger. Pirrewitje glimlachte en zei: “Zie je, soms hebben we gewoon wat hulp nodig om te ontspannen.” Dankbaar gaf Mimi Pirrewitje een klein knuffeltje en trippelde terug naar haar holletje.
Eenmaal terug in haar bedje, voelde Mimi zich vredig en ontspannen. Ze sloot haar oogjes, en dit keer viel ze zachtjes in slaap, dromend van haar avonturen met Pirrewitje en de vriendelijke bosbewoners.
En zo eindigt ons verhaaltje over Mimi het muisje. Zou je graag een tekening willen zien van Mimi en Pirrewitje tijdens hun nachtwandeling? ?
Ja hoor ?
Hier is de tekening van Mimi het muisje en Pirrewitje de kabouter tijdens hun nachtelijke wandeling in het bos.
