Pirrewit en de Lachwedstrijd

Een verhaaltje met een vrolijk aftelrijmpje erbij.

Op een zonnige dag besloot Pirrewit Wit Wit, het kleine kaboutertje dat in een uitgeholde boom woont, een speciale wedstrijd te organiseren voor al zijn vriendjes in het bos. Het was geen gewone wedstrijd, maar een lachenwedstrijd!

“Wie kan het langst zonder te lachen?” zei Pirrewit terwijl hij op een klein bankje sprong. Al zijn vriendjes, de konijntjes, vogeltjes, en zelfs een paar kleine eekhoorns, gingen in een kring zitten.

“Goed, luister goed naar het rijmpje!” riep Pirrewit vrolijk.

“Duimpje, duimpje, hoge toren,
Al wie lacht die is verloren.
Al wie zijn handen of tanden laat zien,
Krijgt tien klopjes op zijn rug misschien!“

Ze begonnen allemaal heel serieus, hun handen stil op hun schoot en hun mondjes dicht. Maar toen de eekhoorn een gek gezicht trok, kon een klein konijntje het niet meer houden en barstte in lachen uit!

“Oh oh!” riep Pirrewit, “dat betekent klopjes op de rug!” Hij sprong op en gaf het konijntje speels tien zachte klopjes op zijn rug.

Iedereen lachte vrolijk mee, en zo ging het verder, totdat iedereen klopjes had gekregen. De wedstrijd draaide niet meer om het stilhouden, maar om samen plezier maken!

Na het verhaaltje vroeg Pirrewit aan zijn vriendjes, “Willen jullie nu een tekening zien van onze lachenwedstrijd?“