Pirrewitje helpt een dier in nood
Op een mooie zonnige dag in het bos, wandelde Pirrewitje, ons lief kaboutertje, rustig tussen de bomen door. Hij hield van de natuur en vond het heerlijk om de vogels te horen zingen en de bloemen te zien bloeien. Maar vandaag hoorde hij iets anders dan vrolijke vogelgeluiden: een zacht gepiep, als van een dier in nood.
Pirrewitje volgde het geluid en vond een klein vogeltje met een gewonde vleugel. Het vogeltje zat op een boomstomp en keek verdrietig. “Oh, arm vogeltje, wat is er gebeurd?” vroeg Pirrewitje bezorgd. Het vogeltje keek naar hem op en piepte zachtjes.
Pirrewitje wist meteen wat hij moest doen. Hij had in zijn kabouterhuisje een EHBO-doosje voor zulke noodgevallen. Hij rende naar zijn huisje, haalde het doosje en ging snel terug naar het vogeltje. Voorzichtig onderzocht hij de vleugel van het vogeltje. “Je hebt een klein sneetje, maar maak je geen zorgen, ik zal je helpen,” zei Pirrewitje geruststellend.
Met veel zorg wikkelde hij een verbandje om de vleugel van het vogeltje. “Zo, dat moet beter voelen,” zei hij met een glimlach. Het vogeltje keek naar zijn vleugel, fladderde een beetje en piepte vrolijk. Het leek te zeggen: “Dank je wel, Pirrewitje!”
Pirrewitje was blij dat hij het vogeltje had kunnen helpen. “Vanaf nu ben je mijn nieuwe vriendje,” zei hij tegen het vogeltje. Samen genoten ze van de zonnestralen die door de bomen filterden, en Pirrewitje zong zachtjes: “Pirrewit, pirrewit, pirrewit wit wit.“
En zo eindigt ons verhaal vandaag, met Pirrewitje die weer een goede daad heeft gedaan en een nieuw vriendje in het bos heeft gemaakt. Tot de volgende keer, lieve kinderen, wanneer we weer een avontuur van Pirrewitje zullen beleven!
Hier is een mooie tekening die laat zien hoe Pirrewitje het vogeltje helpt
