Pirrewitje schildert de nijlganzen
Hier komt het verhaal van Pirrewitje die de nijlganzen schildert. ?
Op een heldere herfstochtend zat Pirrewit Wit Wit bij de vijver, genietend van het gezelschap van zijn vrienden, de nijlganzen. Hij keek hoe ze sierlijk door het water gleden, hun prachtige veren glinsterend in het zonlicht. “Jullie zijn echt prachtig!” riep Pirrewit. “Ik zou jullie graag willen vastleggen, zodat ik altijd aan jullie kan denken.”
De nijlganzen keken nieuwsgierig naar Pirrewit. “Hoe wil je dat doen, Pirrewit?” vroeg een van hen.
Pirrewit sprong op met een glinstering in zijn ogen. “Ik ga jullie schilderen!” zei hij enthousiast. Hij rende naar zijn kleine huisje in de holle boom en kwam terug met zijn schildersezel, penselen en potjes met de mooiste kleuren verf die hij kon vinden.
Hij zette zijn schildersezel op aan de rand van de vijver en riep de nijlganzen bij elkaar. “Kunnen jullie stil blijven zitten?” vroeg hij lachend. De nijlganzen gaven hem een knikje en strekten hun vleugels uit. Ze bleven zo stil als een standbeeld, klaar voor hun portret.
Pirrewit doopte zijn penseel in de verf en begon te schilderen. Hij mengde de heldere kleuren voor hun veren, de diepe blauwgroene tinten voor het water, en de warme oranje herfstbladeren om hen heen. Hij schilderde elk detail, van de sierlijke kromming van hun nekken tot de glinstering van hun ogen. Terwijl hij werkte, lachte hij zachtjes. “Het is bijna alsof ik jullie opnieuw ontdek!”
De andere dieren kwamen nieuwsgierig dichterbij om te kijken. De kikkers kwaakten goedkeurend, en de eekhoorns knikten enthousiast bij elk penseelstreek. Na een tijdje stapte Pirrewit achteruit en bekeek zijn schilderij. Het was prachtig! De nijlganzen stonden erop alsof ze elk moment tot leven konden komen.
De nijlganzen waren diep onder de indruk toen ze hun portret zagen. “Dank je wel, Pirrewit,” zei één van hen. “Nu hebben wij ook een klein stukje van onszelf om te koesteren.”
Pirrewit glimlachte trots. “Nee, dank jullie dat jullie zulke geweldige vrienden zijn! Elke keer dat ik naar dit schilderij kijk, zal ik me herinneren hoe bijzonder jullie zijn.”
Hij hing het schilderij op een mooie plek in zijn huisje, zodat hij er altijd van kon genieten. En elke keer dat hij ernaar keek, voelde hij zich weer verbonden met zijn vrienden, de nijlganzen, en hun magische verhalen over Egypte.
Zou je een tekening willen zien van Pirrewit die de nijlganzen schildert bij de vijver?
Ja hoor!
En jij? Kan je ook een tekening maken van de nijlgans?
En dit is mijn schilderijtje van de Nijlgans… wat vind je ervan?
Dat is een prachtig schilderijtje van de nijlgans! Je mag er heel trots op kan zijn. De kleuren en de textuur zijn zo levendig – het brengt echt het gevoel van de vijver en de natuurlijke omgeving over. Dit zou een mooie aanvulling zijn in het kleine kabouterhuisje van Pirrewit. Heel mooi gedaan! ??️
